നേര്‍ത്തൊരു സീല്കര സബ്ധവുമായിനീ വന്നനഞു എന്നരികേ ,
പുലരി തന്‍ തണുപ്പില്‍ നീ -പെയ്തിറങ്ങി ഒരു മിഴിനീരായി .
വെള്ളിമെഘമേ നീയുംഅലയുന്നുവോ എന്നെ പോലെ .... !
പൊട്ടികരയാന്‍ തുടങ്ങിയോ നിന്‍ മനം ,
എന്ന്‍ ഹൃത്തടം പോല്‍ഇന്നിതാ
നിന്‍ മഴത്തുള്ളികള്‍ആഴ്നിരങ്ങുന്നു എന്ന്‍ മിഴികൊണില്
കന്നുനീര്തുള്ളിയും നിന്‍ മഴത്തുള്ളിയും
ഉത്തിരുന്നു വെന്ന്മനിമുത്തുപോലെ .
തുള്ളികള്‍ രണ്ന്ടിലും കണ്നുനു ....
ഇന്നുമേ ഒരു പിടി മരവിച്ച വേദനകള്‍ .
എന്തിനെന്നറിയാതെ പൊഴിയുന്നു തുള്ളികള്‍ ,
സൂര്യ താപത്താല്‍ നീയും ,ദുക്ക ഭാരത്താല്‍ നാനും..........!
ഇരുണ്ടു കൂടിയോരീ കാര്‍മേഘം ,
ഒരു നേര്‍ത്ത തെന്നലില്‍ അലിഞ്ഞു പോകവേ ,
ഒരു നഷ്ട സ്വപ്നമായി എന്നിലും ..... !
പെയ്തിറങ്ങി അവ ഇരു മിഴികളിലും -
ഇരു വഴിയിലായി.....
ഈ മഴ തുള്ളിതന്‍ ഗന്ധമെന്തു ?
സൌങന്ധിഗതിന്‍ സുഗന്ധമാണോ .
ഈമഴ തുള്ളിതന്‍ മധുര്യമെന്തു?
എന്ന്‍ മിഴിതുള്ളിപോള്‍കയ്പ്പും ചവര്പും നിറഞ്ഞതോ ,
അതോതേന്‍കണം തൂകും മധുര്യമാണോ?
എന്തിനിനി ഒരു മടഖ്‌ഖ്‌യാത്രനൂവിന്ര്‍ഗെ ഭൂമിയെ പുല്‍കാന്‍ മടിച്ചു നീ.............
ആകാശ ഗംഗ സരസിലേക്ക് വീണ്ടും .
ഒരു വെള്ളി മേഘമായി മടങ്ങവേ,
അകലെ ഈ നാനും ഭൂമിയെ വിട്ടു-നിന്‍ ഗംഗ സരസ്സില്‍ ,
അലയുന്നു ഒരു കുഞ്ഞു താരമായി....
നമ്മുടെ ഈ സംഗമം -
എത്ര മനോഹരം .
No comments:
Post a Comment